Bali, Indonesië

Donderdag 10 september

Aangekomen in Bali, Kuta Beach, midden in de nacht op zondag 6 september, werden we de ochtend daarna getrakteerd op het eerste echte schone strand tijdens onze reis. Palmbomen, hangmatten en woeste golven in een heerlijke zee maakte dat we ons beiden in een paradijs waanden. Hier kwam ik er achter dat Denise "normaal niet echt de zee in gaat". Hier maakte ik natuurlijk korte metten mee door haar de zee in te lokken ( ze kwam zelf al naar me toe ) en daarna de woeste golven in te sleuren waar we heerlijk hebben genoten van de kracht van de zee. De zonsondergangen op Bali beach komen rechtstreeks uit een boekje ( zie foto's ). 
Na een paar dagen extreem relaxen op het strand, de eettentjes ontdekken en veel te verbrand raken door de loeihete zon, een poging te hebben gewaagd tot surfen ( wat nog best redelijk lukte :P ) pakten we onze spullen om naar Ubud te vertrekken. 
De reis naar het cultureel centrum van Bali hebben we in combinatie met een tour gedaan, een aantal hele mooie tempels (o.a. Tanah lot) en locaties (meer in een vulkaankrater, rijstvelden) bezocht met een chauffeur die ons daarna heeft afgezet bij ons nieuwe verblijf.

Zaterdag 12 september

Dat nieuwe verblijf was prima! Fijne kamer aan het zwembad met airco en ontbijt voor €23,50 per nacht. 
We huurden gisteren een scooter. Ik liet me door Joey rondcruisen door de drukke, smalle wegen met niet altijd even betrouwbaar wegdek waar kippen, honden, auto's, vrachtwagentjes en talloze andere scooterrijders gebruik van maakten. Rustig aan bergafwaarts, want de remmen waren niet op z'n best zullen we maar zeggen
In Ubud centrum hebben we onze ogen uitgekeken in alle leuke winkeltjes. Zelfs een winkeltje met allerlei snuisterijen in heilige geometrie gevonden. Gelukkig is er een postkantoor, want onze backpack zwaarder beladen is er niet bij. 
's Avonds bezochten we een Balinese dansvoorstelling waarin we steeds een stukje van 7 dansen te zien kregen. Geweldig! Wat een controle over het lichaam en wat een samenspel met het vrouwelijke orkest! 

Maandag 14 september

Gisteren zijn we de vulkaan Gunung Batur gaan beklimmen. (Gunung = berg, batu= steen, rrrrrr= explosiegeluid dat eraan is toegevoegd). Opgestaan om half 2 's nachts om opgehaald te worden rond half 3 bij het hotel. Samen met 4 andere hele leuke mensen in een taxibusje op weg naar de vulkaan. Onderweg gestopt voor een lekker simpel ontbijtje van een local, bananen pannekoekjes met thee. 
Eenmaal daar gekomen kregen iedere 4 personen 1 berggids toegewezen. De onze heette Ketut :) (dat 4e geborene betekent). Midden in de nacht zag de stroom van zaklampjes die de berg opliep geweldig leuk uit. 
Het was een flinke wandeling en na de wandeling nog een stevige klim die de meeste mensen waarsschijnlijk niet hadden verwacht. In totaal waren we ongeveer 2 uur bezig om de berg te bedwingen. Na een hele hoop gehijg en gehoest en geproest kwamen we eindelijk bij de top op 1717m in de buurt waar de zonsopgang langzaam begon. 
Wat een machtig uitzicht ! Iedereen was betoverd. ( zie foto's )
Het was letterlijk 1 van de mooiste dingen die we ooit hadden gezien, en bij mij ( joey ) een nieuwe passie geboren, bergen "beklimmen". 
De afdaling ging een stuk makkelijker uiteraard en ging daarom gepaard met veel gelach. 
Ook een heel leuk gesprek gehad met onze berggids Ketut, waar een vriendschap uit ontstaan is. We gaan zeker nog proberen terug te gaan naar hem om nog een andere klim te maken.
Op de terugweg werden we verrast dat de twee mensen uit Portugal en de andere twee uit Dubai, allemaal een soortgelijke mindset hadden als ons, wat resulteerde in een heel interressant filosofisch gesprek op de terugweg. Het was geweldig om te ontdekken dat mensen uit zeer verschillende landen en culturen zoveel dezelfde opvattingen hadden over het leven. 

Vandaag was het dan tijd om ons leuke hotelletje vaarwel te zeggen en de spullen te pakken. Eerst naar "kantor pos", het postkantoor in Bali :) om daar alvast wat spullen naar huis te sturen. Hoofdzakelijk om onze backpacks lichter te maken en wat kleine speelgoed dingetjes voor de kleintjes thuis ( sorry mam :P ) het pakket met de echte souvenirs voor de mensen thuis komt er nog aan. 
Toen begon de reis van Ubud naar Candidasa, we hebben besloten om te proberen gebruik te maken van het openvaar vervoer, de bemo. Hiermee reizen de locals het eiland rond, het is niet alleen het goedkoopste reismiddel maar ook dè manier om in contact te komen met de lokale bevolking. Na een korte rit in een bemo met een chauffeur die nog redelijk Engels sprak, moesten we overstappen op 1 met een chauffeur waar je met handen en voeten je locatie moet proberen duidelijk te maken haha. Het antwoord op onze vraag waar de bemo naartoe ging, was een vinger die de weg afwees, DIE kant op dus hahaha. Het lukte ons niet om duidelijk te krijgen waar deze bemo precies naartoe ging, maar hij ging iig richting het oosten van het eiland, dus vol vertrouwen stapten we in. Spannend !

14-9 een heel speciale dag
Eindelijk aangekomen in Candidasa (já, de bemo ging de goede kant op!) waren we blij verrast door het leuke dorp tussen heuvel en zee en onze kamer aan het zwembad, met uitzicht op de zee! (Zie video aankomst in Candidasa) Joey rukte de kleren van zijn lijf om vervolgens met gopro en al het water in te duiken. Blij enthousiast en drijfnat kwam hij mij in de kamer vertellen hoe verliefd hij op Bali is geworden en het niet zo slecht zou zijn hier voor langere tijd terug te komen.
Dus.. Lieve kijkbuiskinderen, misschien dat jullie volgend jaar zomer een goedkoop vakantie-adresje hebben in Bali ;)
Om deze perfecte dag te besluiten, leidde ik Joey naar een restaurant waar ik vorig jaar al eens had gegeten. Het eten was hier voortreffelijk! Mooier kon deze dag niet afgesloten worden, dacht ik.

Toen we klaar waren met eten en nog lang niet met natafelen, kwamen we erachter dat we te weinig geld bij ons hadden. Joey ging wel even terug naar de kamer om wat extra geld te halen.

Onderweg van het restaurant naar het hotel bedacht ik me zoals al zo vaak deze reis, wat nu de perfecte plek ging worden om mijn heerlijke vrouw ten huwelijk te vragen. Ik sleepte natuurlijk al 3 weken met de ring rond. Op die rivier in Vietnam die ik had gevonden ? Of toch maar het originele plan aanhouden op een bergtop in Nepal op de Himalaya ? Op Bali waren we ook al een paar hele mooie plaatsen gepasseerd, ons hangmattenkamp op Kuta Beach was ook geweldig geweest.
Wacht eens even ! Stel je nu eens voor dat ik wacht tot bijvoorbeeld Vietnam om er daar achter te komen dat ik de perfecte plek al had gemist ! Als er al zoiets bestaat als de perfecte plek en het perfecte huwelijksaanzoek.
Ik herinnerde me een gesprek tussen mij en Denise dat het misschien wel leuk was om alvast te oefenen met huwelijksaanzoeken, om overal op onze reis mooie plaatsen "uit te proberen".
Daar ging mij een lichtje branden ! Wat nou als ik haar gewoon nu ten huwelijk vraag ? We hebben net de perfecte dag achter de rug, en op deze manier weet ik zeker dat ik het goeie moment niet voorbij laat gaan door bijvoorbeeld te wachten tot Vietnam.
Aangekomen in de hotelkamer stond het zweet metersdik op mijn voorhoofd. Ga ik het nu wel of niet doen ? Weet je wat ! Ik ga ervoor ! Sleutels ! Ring ! Deur ! En lopen !
Eenmaal buiten op de terugweg besefte ik me dat ik het geld waar ik voor was gekomen binnen had laten liggen van alle nervositeit haha.
Terug naar binnen. Geld ! Sleutels ! Ring ! Camera ! ( ook niet onbelangrijk ) en lopen !
De aantal keren in mijn leven dat ik echt nerveus was kan ik op twee handen tellen, en dit was er definitief eentje van. Ik besloot hiervan een filmpje te maken ( zie video "Voorpret")
Aangekomen bij het restaurant haalde ik nog een paar keer diep adem voordat ik naar binnen liep. Zit mn haar goed ? Zweet wegvegen voor de tiende keer. Koel. Kalm. Blijf rustig. Je kan dit.
Struikelend over mijn voeten viel ik het restaurant weer in waar Denise nietsvermoedend zat te genieten van de livemuziek. Ok. This is it !
Ik stelde voor om even een filmpje te maken voor de mensen thuis, zodat ik alvast de camera kon afstellen, licht, positie en geluid kon controleren om mezelf ervan te verzekeren dat mijn eerste en laatste huwelijksaanzoek duidelijk vastgelegd ging worden. ( zie video samen met ons thuis ;) )
Voor de mensen thuis de video is te lang om te uploaden, die kijken we thuis samen. Ze heeft in ieder geval ja gezegd ! En we kregen een hartelijk applaus :)

De volgende dag ging de duik cursus van start. We hebben hele leuke mensen ontmoet en onze certified PADI open water diving 18 meter met vlag en wimpel behaald. De onderwaterwereld is prachtig en heel sereen en rustig doordat er bijna geen geluid is. Duiken is zeker onze nieuwe favoriet geworden. ( zie foto's )

Vanuit Candidasa zijn we doorgereis naar Java na een laatste gezellige avond met onze duikcrew.